De Profeet (saw) heeft het laten staan van de baard als instinctief beschreven.^[1] Hij heeft zelf ook zijn baard laten staan, het verzorgd en bij het bereiken van de lengte van langer dan een hand, bijgeknipt.
De Islamitische geleerden zijn het erover eens, na het bestuderen van de overleveringen omtrent de kwestie en de toepassingen van de metgezellen, dat het laten staan van de baard instinctief is. Ze verschillen over het afscheren ervan echter wel van mening. Volgens sommige geleerden is het laten staan van de baard wadjib, en het afscheren haram. Volgens andere geleerden is het laten staan sunnet en het afscheren mekruh.
Er is een wel bekend principe in fikh: “Om een handeling als haram te bestempelen dient het bewijs erover definitief te zijn in termen van het feit dat er zeker een bewijs is voor de verbodenheid van desbetreffende handeling. Dat wil zeggen dat er geen open deur moet staan voor een mening dat het niet haram is.” Sommige geleerden zijn van mening dat er wel een open deur bestaat voor een besluit dat het niet haram is.
Uitgaande hiervan, met de intentie de Profeet (saw) te volgen, is het zo dat de persoon die zijn baard laat staan en dit conform Profeet’s (saw) verzorging onderhoudt, hiervoor beloond voor zal worden. Echter, als men om de een of andere reden zijn baard niet kan laten staan en verzorgen, en daardoor zijn baard afscheert, gaat degene wel tegen de sunnet in, maar begaat hij geen zonde.